Fiesta

Lunes 9-6-2014

Vandaag beginnen we met een oproep. We zoeken vrijwilligers die ons willen helpen onze droom te verwezenlijken. Het is veel werk! Wie heeft er zin om langs te komen en de handen uit de mouwen te steken, op wat voor vlak dan ook? Bouwen, schilderen, planten, ontwerpen, onkruid wegsteken, koken, schoonmaken, sjouwen, sloopwerk, graafwerk om de waterleiding aan te leggen, drinkwater halen uit de bron in Castro, putten schoonmaken, dieren verzorgen, (5 kippen, 1 kat en een hond tot nu toe) en blokhutten opzetten, enz.
We kunnen nog niet veel bieden, (dus het is echt voor de pioniers :) maar een hoop gezelligheid en er is genoeg vrije tijd om de omgeving te verkennen.
We kunnen 1 of twee kamers vrij maken als slaapplaats, zolang we nog niet met het dak kunnen beginnen van het kleine huis. Douchen gaat via een campingdouche, bij zonnig weer, heb je s'middags een warme douche, en we hebben een composttoilet. We hebben wel tenten, maar we moeten nog een omheining plaatsen voordat je kan kamperen, of het moet je niet deren dat er een wild zwijn langs komt of een hert..of een vos..het is niet alleen een oproep voor Nederlanders. Zij die 6 uur per dag werken, krijgen die dag een ontbijt, een warme maaltijd en een slaapplek. Je kunt contact met ons opnemen via info@fincacastrovello.com.
Hasta pronto!

De eerste sla is geoogst, boterzacht, mm heerlijk.

De eerste product gemaakt van het land, vlierbloesemsiroop. De vlierbloesem is geplukt op een zonnige dag, we hebben veel bomen, maar na 1 boom plukken was de emmer al vol. 20 liter gemaakt, de rest van de bloesem hebben we laten zitten voor de vlierbessensap.

Fiesta, Pinksteren bij de bodega bij el Mino. 

Op zondag werden we uitgenodigd door onze vrienden om de dag door te brengen in een bodega. We wisten niet wat we moesten verwachten. De dag kwam wat langzaam op gang, maar rond 3 uur reden we naar de bodega. Slingerend en best wel steile wegen (met vangrail) reden we richting rivier. Na 4 km waren we bij  "el Mino", en 6 km verder was de bodega. 
Verrassend genoeg zat de hele bodega vol met familie en vrienden, top vol, maar er werd plaats gemaakt voor ons.

De bodega is 10 jaar  geleden gekocht als een ruïne, en totaal opgeknapt, er is zelfs een badkamer in gemaakt. Uitzicht op "el Mino", adembenemend mooi.

Heerlijke maaltijd gekregen,  varkentje van eigen slacht, en zo ook het schaap, tja in Galicië is het moeilijk om vegetariër te zijn, het is ondenkbaar dat je geen vlees eet. Ik moet zeggen, je proeft het verschil, je weet wat deze dieren te eten hebben gekregen, en ze leven zonder stress...Heerlijke taartjes en eigen gebrouwen likeur en wijn. Top middag, heel leuk, nu ons galicisch nog, tjonge, Roy redt zich wel met zijn Spaans , maar we moeten dus twee talen leren :)

We gingen een wandeling maken, het hele verlaten dorp bekeken, maar er zijn 4 bewoond. Vroeger kon je zo een bodega kopen voor een prikkie, maar nu niet meer..Enorme kersenbomen en walnotenbomen, het microklimaat beneden is 4 graden warmer dan bij ons, dat betekend dat de gewassen 1 a 2 maanden eerder 
rijp zijn voor de pluk. 

Hasta pronto,