19 maart 2014

Op weg naar Spanje



Hallo lieve familie, vrienden en diegenen die het gewoon leuk vinden om ons te volgen, wees voorbereid, het is een avontuur....., en we zijn gewoon 2 maanden op vakantie..... Na de 20e februari Zoe en Yuri verhuist te hebben en de 26e Tara, was het onze beurt.... Na heel veel (jaren) voorbereiding is het dan zo ver, de 15e maart zouden we naar Spanje vertrekken, het vervoersberdrijf kon uiteindelijk op de 18e... Okay, de 18e is altijd al een magisch getal in mijn/ons leven geweest, dus dat zou helemaal goedkomen! De 7e maart begonnen we te pallets te laden, 26 zouden er in de vrachtwagen kunnen, plus wat losse delen, ach dat halen we wel, dachten we...Niks was minder waar, we hebben nog een halve vrachtwagen extra moeten bestellen. Een heel karwei, maar we werden er heel bedreven in, hulp hier en daar en dankzij de hulp van Yuri, die kanjer die bijna alle dagen mee heeft geholpen met sjouwen en pakken...en de diverse fijne andere hulpen, hebben we het toch maar gefikst. 32 pallets van 2,50 m hoog en nog veel losse delen..lange dagen van 10 to 22 uur!


Wohh, op de 18e zou de eerste vrachtwagen om 11 uur komen en de 2e om 13 uur, prima, zou je denken....Spaanse tijd, de eerste kwam om 13 uur en reed meteen dwars over een geparkeerde auto...ruit eruit, auto total los, de eigenaar was nog vrij laconiek, gegevens uitgewisseld en de hele buurt stond erbij, maar goed, hij stond uiteindelijk op de laadplaats. De hele buurt had op ons verzoek verder z’n auto op een andere plek geparkeerd.


De heftruckchauffeur, was zeer rap en de samenwerking met de Spaans chauffeur was prima. Was best snel gedaan, we mochten nog wat extra spullen op “zijn” plaats zetten, heel relaxed, en ondertussen waren Mia en Yuri en Evelien nog wat pallets aan het afmaken.

























Tweede vrachtwagen was er om 15.30 uur, Dat was wat hectischer, maar van de heftruckchauffeur kregen we een enorme aardappelkist, waar alle metalen trampolinedelen in gedaan konden worden, te gek, in een keer die bak in de vrachtwagen! Iedereen was wel erg moe, al die dagen dat we de pallets opgebouwd hadden, hebben we droog weer gehad! Laatste uurtje begon het te regenen...het was duidelijk klaar.
Ook deze vrachtwagen ging op weg, met de afspraak dat ze niet eerder dan vrijdagmorgen in Castro zouden zijn! Enorme bende was het in Rijsenhout en alles moest nog naar de stortplaats gebracht worden, maar daar was het nu te laat voor geworden, dus besloten we dat woensdagochtend om 8 uur te storten en daarna inpakken en gaan.... S’avond nog even lekker gegeten bij de kids. Tja, we waren niet meer vooruit te branden natuurlijk, maar goed, we moesten echt weg, anders waren we niet op tijd in Castro. Om 15 uur vertrokken we, we zouden het nog makkelijk halen, gewoon rustig aan, met de bus en aanhanger... Bijna bij de Belgische grens, ging dat magische rode lampje weer

branden...heeft het de laatste maanden niet meer gedaan, maar ja....en toen viel ineens de motor uit en daar stonden we half op de snelweg, okay, de ANWB gebeld, we werden weggesleept naar een rustige plek en dan zou de monteur komen. Die man kon niet echt iets vinden, heeft een nieuwe zekering erin gedaan en contactpunten dichtgeknepen bij de brandstof toevoer en dat was dat. De auto startte weer dus we konden gaaaaan, hehe. Op een gegeven moment merkte Roy dat wanneer hij terugschakelde en wilde remmen dat hij afsloeg, zolang we maar gewoon door konden rijden op de snelweg, was er niks aan de hand...nou ja, we reden op de snelweg..dus gaan, toen ging het olielampje branden. Wij nog verbaast...hugh, hij verbruikt wel erg veel olie, nou ja, bij gieten maar...Hij startte gewoon en we gingen weer, wel olie gekocht, just in case en dat hadden we nodig..... Op ‘n gegeven moment hadden we een verkeerde afslag, de S(Tom(S)Tom gaf ons aan dat we terug moeste rijden, we reden dus de verkeerde afslag af en kwamen bij een benzinepomp terecht, het was meen ik 22 uur savonds, gepland de tank vol te gooien, was lekker goedkoop daar de diesel...maar hij startte niet meer, okay, overgave, moe en slapen, gewoon even een paar uur dutten in de stoel, we hadden geen idee waar we waren, want de kaarten waren ook per ongeluk (door mij, Mia) op de pallet gezet J... Om ‘n uur of 3 zijn we weer gaan rijden..Ging prima, (zat blijkbaar veel olie in), we wilden graag voor 6 a 7 uur voor Parijs zijn, nou ja het werd half 7 en er begon een file rond Parijs....je raad het al...auto sloeg af en daar stonden we, ergens op de snelweg richting afslag Bordeaux, in de file....dat was nog niet het ergste, maar de file loste op....links en rechts vlogen de autos en vrachtwagens om ons heen...Wij de hulpdienst bellen...ANWB kon niks doen...ander nummer, Franse politie, weer een ander nummer, die snapte er niks van, terwijl ik toch echt in mn beste frans uitlegde dat het “tres dangereux” was waar we stonden.,...nee we moesten een SOS paaltje zoeken of een nummer aan de zijkant van de weg, Nou wij hadden gepland midden op de snelweg te staan, geen paaltje te bekennen, ook niet met de verrekijker, ;P en we stonden zo dat je ook nog twee wegen rechts had van een afslag. Ja mevrouw we kunnen u echt niet helpen als wij niet weten waar U bent....via de tomtom nog de afslagen gemeld, maar toen we zeiden dat we hier zaten met een hond en een kat, schoot mevrouw hartelijk in de lach...ja t was ook wel bizar, maar het was echt doodeng.....we konden er nl niet uit, vrachtwagens die toeterden dat ze er aan kwamen, maakte het ook niet makkelijker, misschien iemand die stopt of zo, of even de hulpdienst belt, er reden zo veel fransen voorbij, “nada, rien”....op ‘n gegeven moment is Roy toch de auto uitgegaan, oh shit, dat was eng, en heeft het laatste beetje olie erin gegoioid, z’n fluoriserende jasje op z’n kop aangetrokken, dat zag er echt belachelijk uit, ha,ha,  ik zei maar niksss, want het was te hectisch, afijn, proberen te starten, ik geloof dat we wel 6 keer met verschillende instanties hebben gesproken, nou we moesten toch maar n paaltje bereiken, dan konden ze ons helpen....na een kwartier....starte de motor, midden in een telefoongesprek, Roy reed ‘m aan de kant en toen sloeg hij af...dood...belluh....weer weggetakeld door een bdrijf via de ANWB...naar hun eigen bedrijventerrein, bleek in Bondy te zijn, net voor Parijs...de garage zou ons daar ophalen over een uur, dat werden er twee.., nou mevrouw dit bedrijf rekent ook een prijs voor de aanhanger apart, daar bent U niet voor verzekerd....maar het staat nu in de franse wet, dat je eerst door een bedrijf van de weg gesleept moet worden en dan pas naar de garage..... 35 km vanaf deze plek gingen we, weer op ‘n bergingswagen, naar een garage die de auto diezelfde dag nog zou repareren, (overeenkomst met de ANWB) om 11 uur waren we daar, met kat en hond...om 12 uur zeiden ze, we gaan eerst even eten tot 14 uur, we moesten daar weg, dus wij met kat en hond naar een restaurantje aan de overkant.....
2 doodmoeie zwervers met kat en hond, geen huis en slapen met ons hoofd op de tafel......bizar. De garage zei; maar daarna zullen we kijken wat er aan de hand is, waarschijnlijk de pakking van de dieseltank....ja die konden ze nog wel repareren vandaag voor 600 euro...tuurlijk, waarom niet.....Om 16 uur vertelden ze (via de ANWB) dat toch die hele dieselpomp vervangen moest worden, want ze konden geen garantie geven op die pakking...dus het moest een dieselpomp worden en die kregen ze pas maandag.........2e keer dat de paniek toe sloeg...we moesten naar Castro om die vrachtwagens te lossen op vrijdag! Hoop gedoe, moesten naar een hotel, bellen met Spanje , de vervoerder enz. Toen werd het tegelijkertijd te hectisch....We hadden het ene nog niet afgesproken of het was al weer oud nieuws...Het ging zo.....de chauffeur van de eerste vrachtwagen belde, hallo ik ben er al, kunnen we lossen, wheeeeeehhhhh! We braken op dat moment.....We hebben Ariana, (dochter van de kruidenier) de topmeid gebeld, (en ze is pas 19) en die zei, oh maak je geen zorgen, ik zet het wel bij mij thuis neer. Ik (Roy) zei hebben jullie dan zoveel ruimte. (no te preocupes. ) je kan het niet buiten in de regen laten staan! Maak je maar niet druk. Francisco die de heftruck zou bedienen, zorgt ervoor dat alles veilig staat....opluchting. Gelukkig was die lading er nog niet met losse delen. 
We zouden een huurauto krijgen, maar de bus wilden we evt ongerepareerd naar Spanje laten vervoeren....toch goedkoper in Spanje, maar dat kon niet, ze konden hem alleen repatrieren naar Nederland J. Moesten we hem maar later op komen halen....Toen werd het tegelijkertijd te hectisch, we hadden net met de vervoerder overlegd en de volgende chauffeur belde op, hallo daar ik ben 10 km van Castro, hoezo rijtijden... ze hebben volledig doorgetrapt op dat pedaal.....maar hij wilde wel gewoon de volgende ochtend lossen.....Snel weer Ariana gebeld en die zei, oh, ik heb al contact gehad met de chauffeur en die komt eraan. Past alles dan wel in die opslag? Roy no te preocupes. (maak je geen zorgen.) Tuurlijk maakten we ons zorgen hoe dat zou gaan met al die losse delen, maar zoals het er nu naar uit ziet, het staat alles binnen in een leegstaande loods in Castro, droog en veilig, en alles is met heftruck naar binnen gebracht....misschien wel beter dan bij ons op t land..... S’middags een heerlijk wandeling gemaakt, het is uiteindelijk mooi weer en we zitten vlakbij een rivier, niet de Seine maar.... 
Tussendoor ging Roy nog even wandelen met Drogo, rennen eigenlijk....ze hadden het paaltje niet gezien dat tussen hun in stond...., Roy heeft z'n knie verdraaid en loopt nu mank..... Brandstofpomp zeiden ze, hadden ze de ANWB verzekerd, zou morgen (vrijdag dus) geleverd worden door de leverancier, maar in mijn achterhoofd had ik toch echt gehoord dat hij eerst maandag zei....dus  het hele verhaal (wat niet helemaal klopte volgens ons) aan de ANWB gemeld. De ANWB zit met ons in hun maag, dus wilden ons tegemoet komen in de reparatiekosten van 2100 euro, de kosten die ze gemaakt zouden hebben voor het vervangende vervoer....450 euro, ok, wat kunnen we...., er was geen andere optie...de auto was al gedemonteerd, dan hadden we die kosten weer moeten betalen....Ze hebben ons verzekerd dat we vanmiddag (zaterdag) weg kunnen... 
Een voordeel hebben we, al twee dagen geslapen, (ik droom alleen maar van dozen en pallets laden)...haha, dus gisteren maar even lekker gegeten, en ontbeten, voor een week leek wel.....:) niet echt biologisch.....:) Net gebeld (13.00 uur) door de ANWB dat ze geen nieuws had van de garage en dat het onderdeel nog niet binnen was. Lijkt weer een nacht langer te worden. Tien minuten later weer gebeld door de ANWB dat het onderdeel binnen is en dat de garage er alles aan gaat doen om ons vandaag nog op weg te helpen. Bij de garage aangekomen (18.00 uur) werd verteld dat er alleen nog een testrit gemaakt moest worden en dat we dan klaar waren. Na de testrit kregen we de ANWB aan de lijn dat de motor geen compressie had en er een ernstiger probleem was en het niet verantwoordt zou zijn om nog lange afstanden met de auto te rijden. Er moest uiteindelijk een nieuwe motor in. We wilden gaan eten, maar daar is uiteindelijk niets van gekomen....we waren pas om 22.30 terug van de garage... Slapuh en morgen een beslissing nemen.
Wordt vervolgd...............